شکوفه آلوورا
نام تجاری گیاه:
Aloe Vera (Barbadensis Miller), Barbados Aloe, Aloe Arborescens
نام علمی گیاه:
Aloe barbadensis Mill.
تاریخچه شکوفه آلوورا:
گیاهان آلوئه شامل بیش از 300 گونه هستند که آلوئه باربادنسیس در جهان بیشتر شناخته شده است؛ گیاهی گرمسیری که به خانواده سریشیان (Asphodelaceae) تعلق دارد.
آلوورا گیاهی بدون تنه یا با تنه‌ی بسیار کوتاه است که تا ارتفاع 100-60 سانتی‌متر رشد می‌کند. آلوورا ساقه‌های گل‌دهنده، بدون شاخه، عمودی و راست در سال دوم در فصل زمستان می‌زاید که به بلندی 150-90 سانتی‌متر رشد می‌کند. این ساقه گل‌های زرد و نارنجی می‌دهد که در سنبله کمکی آرایش گرفته‌اند. برگ‌های گوشتی ضخیم به صورت بوته‌ای دارد که به آن ظاهری متمایز می‌دهد. برگ‌های آن سبز تا خاکستری- سبز هستند و برخی واریته‌های آن نقاط سفید بر روی قسمت بالایی و انتهایی سطح تنه نشان می‌دهند. حاشیه برگ دندانه‌دار است و دندانه‌های سفید کوچک دارد. گل‌ها در تابستان بر روی سنبله تا ارتفاع 90 سانتی‌متر می‌رویند. هر گل کمی آویزان است و کاسبرگ لوله‌ای زرد به طول 3-2 سانتی‌متر دارد.
آلوورا باربادنسیس میلر در آفریقا نشأت گرفت و در سراسر دنیا از طریق منابع طبیعی یا فعالیت‌های انسانی گسترش یافت. کاربرد آن به 1500 سال پیش از میلاد مسیح برمیگردد و این موضوع توسط لوح‌های باستانی به جا مانده در منطقه بین النهرین که نشان‌دهنده چگونگی کاربرد دارویی آلوورا است، تصدیق می‌شود.
مصریان چگونگی درمان مردمشان از طریق مصرف آلوئه را حدود 550 سال پیش از عصر حاضر و در سال 74 پیش از میلاد بیان کردهاند.
به دلیل ویژگی‌های شفابخش این گیاه دارویی، در حال حاضر در سراسر دنیا کشت و در آب و هوای گرم نواحی آسیا، اروپا و آمریکا یافت می‌شود. آمریکای جنوبی یکی از تولیدکنندگان بزرگ آلوورا است. آلوورا باربادنسیس میلر در آیورودا به عنوان کوماری (Kumari) شناخته می‌شود. کوماری از واژه‌ی سانسکریتی Kaumarya به معنی “شاهزاده خانم” گرفته شده است.
خواص شکوفه آلوورا
1- افزایش فعالیت آنتی اکسیدانی
در سال 2018، فعالیت آنتی اکسیدانی عصاره‌های اتانولی گل این گونه آلوورا (Aloe barbadensis) در موش‌های تحت درمان با هیدروژن پراکسید بررسی شد و نتایج آن در مجله Food and Agricultural Immunology منتشر شد. بازده عصاره گل برپایه اتانول 5/9 درصد (وزنی-وزنی) بود. ترکیبات فنولیک به عنوان ترکیب مهم گیاه درنظر گرفته می‌شوند که می‌توانند رادیکال‌های آزاد را سرکوب کنند. محتوای فنولیک کل معادل 20/13 میلی گرم کاتچین در هر 100 گرم وزن خشک بود. در میان این ترکیبات فنولیک، محتوای وانیلیک اسید بالاترین بود که می‌تواند با فعالیت‌های آنتی‌اکسیدانی گل‌های این گونه آلوورا مرتبط باشد. فعالیت‌های بهداماندازی رادیکال عصاره‌ها با محتوای فنولیک کل مرتبط شدند. بنابراین، گل آلوئه باربادنسیس می‌تواند منبع مؤثری از آنتی‌اکسیدان طبیعی باشد.
در مطالعه‌ای نیز یک ترکیب آنتی‌اکسیدانی قوی از عصاره متانولی آلوورا باربادنسیس میلر جدا شد. فعالیت آنتی‌اکسیدانی این ترکیب مشابه اثر آلفا-توکوفرول بود که با استفاده از هموژنات‌های مغز رت (سوسپانسیونی از قطعات و اجزای سلول که به هنگام همگن‌سازی بافت حاصل می‌شود) در شرایط in vitro ارزیابی شد.
در مطالعه‌ای دیگر ظرفیت آنتی‌اکسیدانی هیدروفیلیک (آبدوست) گل آلوورا خشک شده مستقیما با محتوای پلی‌فنولی و فلاوونویید آن مرتبط شد.
2- بهبود عملکرد کبد
آنزیم‌های آنتی‌اکسیدانی مانند سوپراکسید دیسموتاز (SOD)، گلوتاتیون پراکسیداز (GPx) و کاتالاز (CAT) برای حفظ پایداری و عملکرد طبیعی سلول و کنترل محیط داخل سلول ضروری است. رادیکال سوپراکسیدِ بسیار واکنش‌پذیر می‌تواند توسط آنزیم سوپراکسید دیسموتاز به هیدروژن پراکسید تبدیل شود. آنزیم کاتالاز در کبد بسیار زیاد است. این آنزیم از پراکسی‌زوم‌های کبد نشأت می‌گیرد و به متابولیز هیدروژن پراکسید به آب و اکسیژن کمک می‌کند. از طرفی دیگر، آنزیم گلوتاتیون پراکسیداز کاهش هیدروپراکسیدها مانند هیدروژن پراکسید را کاتالیز می‌کند. در آزمایشی بر روی بافت کبد موش‌های نر مشاهده شد که فعالیت‌های آنزیم‌های SOD، GPx و CAT در نمونه بافت کبد آسیب دیده کاهش یافت. سپس این فعالیت‌ها در نمونه‌های درمان شده با عصاره گل آلوورا افزایش یافتند. این نتایج نشان می‌دهد که هیدروژن پراکسید باعث آسیب اکسیداتیو در نمونه‌های کبد آسیب دیده می‌شود، درحالیکه استرس اکسیداتیو ایجاد شده توسط هیدروژن پراکسید (0/5 میلی مولار) در یک سلول کبد طبیعی انسان توسطآنزیم‌های آنتی اکسیدانی کاهش می‌یابد. عصاره‌های گل آلوورا فعالیت آنزیم‌های سوپراکسیدا دیسموتاز، کاتالاز و گلوتاتیون پراکسیداز را در بافت کبد موش‌های تحت تیمار با هیدروژن پراکسید بالا برد .
مواد مؤثر شکوفع آلوورا
ترکیبات فنولیک شامل کومارین، گالیک اسید، کافئیک اسید، دی-کاتچین، وانیلیک اسید، ناریکنین، رزوراترول، سینامیک اسید، تیمول، کوئرستین، نارینجین، اپی‌کاتچین، جنتیسیک اسید، کلروژنیک اسید، p-کوماریک اسید و فرولیک اسید در گل‌های آلوورا باربادنسیس شناسایی شدند.
دانستنی های شکوفه آلوورا
– در حال حاضر بیش از 300 گونه آلوورا در دنیا موجود است، اما شناخته شده‌ترین و قابل قبولترین آن‌ها گونه‌های باربادنسیس میلر است.
– به طور کلی با نگاه به تفاوت بین مراحل اولیه رشد و بلوغ، می‌توانید آلوورا باربادنسیس میلر را از سایر گونه‌های گیاه آلوورا تشخیص دهید. این گونه تعدادی نقاط سفید رنگ در مراحل اولیه رشد دارد اما این نقاط به هنگام بلوغ این گونه آلوئه ناپدید می‌شوند. برگ‌های آن مانند سایر آلوئه‌ها آبی-سبز نیستند بلکه سبز یا خاکستری- سبز هستند.
– تعداد گل‌های این گونه آلوورا از 20 تا 64 و در گزارشی دیگر از 20 تا 94 در هر خوشه آلوئه متغییر است.
– کمیسیون بین‌المللی مطالعات آلوورا (IASC)،ایالات متحده گونهbarbadensis miller را به عنوان تنها آلوئه حقیقی به رسمیت می شناسد؛ زیرا بهترین خواص درمانی را دارد. این گونه را می‌توان از طریق گل زرد متمایزش تشخیص داد.
– آلویین A و B، عامل ملینی آلوئه، در گل‌های خشک شده آلوورا باربادنسیس میلر انباشته نمی‌شوند.
– گل‌های آلوورا دارای ارزش تغذیه‌ای هستند و در صنعت غذا و داروسازی کاربرد دارند.
– گل‌های آلوئه از نظر اندازه، شکل ظاهری، رنگ و فصل شکوفا شدن بسیار متنوع هستند.
حد مجاز مصرف شکوفه آلوورا
در حال حاضر اطلاعات معتبر و کافی درباره حد مجاز مصرف روزانه گل آلوورا وجود ندارد.
– به طور کلی دوز واحد توصیه شده برای مصرف روزانه 0/05 گرم پودر آلوئه باربادنسیس است.
مصرف دوزهای خوراکی زیر در تحقیقات علمی مورد مطالعه قرار گرفته‌اند:
یبوست: مصرف 200-100 میلی گرم آلوئه یا 50 میلی گرم عصاره آلوئه در شب مورد استفاده قرار گرفته است.
دیابت: مؤثرترین دوز و شکل مصرف آلوئه برای دیابت نامشخص است. دوزها و شکلهای مصرف گوناگونی از آلوئه به مدت 14-4 هفته به شکل پودر، عصاره و آبمیوه استفاده شده است. مقادیر استفاده روزانه پودر 100 تا 1000 میلی گرم و آبمیوه 15 تا 150 میلی لیتر می‌باشد.
فیبروز زیر مخاطی دهان (نوعی بیماری دهان): آبمیوه خالص آلوورا 30 میلی لیتر 2 مرتبه در روز همراه با استعمال ژل آلوورا خالص بر روی ضایعه 3 مرتبه در روز به مدت 3 ماه استفاده شده است.
برای کاهش وزن: محصول خاص ژل آلوورا حاوی 147 میلی گرم آلوئه 2 مرتبه در روز به مدت 8 هفته استفاده شده است.
بهترین زمان مصرف
1 تا 2 ساعت قبل یا بعد از غذا.
عوارض جانبی شکوفه آلوورا
در حال حاضر اطلاعات معتبر و کافی درباره ایمنی مصرف گل آلوورا وجود ندارد. در شرایط زیر پیش از مصرف آلوورا با پزشک مشورت کنید:
– بارداری وشیردهی: گزارشی وجود دارد که آلوئه با سقط جنین مرتبط است. همچنین می‌تواند عامل خطری برای نقص مادرزادی باشد. در صورتی که باردار یا شیرده هستید، از مصرف خوراکی آلوئه پرهیز کنید.
– کودکان: کاربرد مناسب ژل آلوئه بر روی پوست احتمالا ایمن است. مصرف شیره و عصاره برگ به صورت خوراکی توسط کودکان احتمالا ناایمن است. کودکان زیر 12 سال ممکن است درد و کرامپ‌های شکمی و اسهال داشته باشند.
– دیابت: به نظر برخی برخی محققین آلوئه می‌تواند قند خون را پایین بیاورد. اگر شما آلوئه را به صورت خوراکی مصرف می‌کنید و دیابت دارید، سطوح قند خونتان را در فواصل زمانی کوتاه کنترل کنید.
– بیماری‌های روده‌ای مانند بیماری کرون، کولیت های زخمی یا انسداد و گرفتگی روده: اگر هر یک از این شرایط را دارید، شیره آلوئه را استفاده نکنید. شیره آلوئه تحریک‌کننده روده است. به یاد داشته باشید که محصولات تهیه شده از برگ‌های آلوئه حاوی مقداری شیره آلوئه است.
– همورویید: اگر همورویید دارید، شیره آلوئه را مصرف نکنید چراکه می‌تواند وضعیتتان را بدتر کند. به یاد داشته باشید که محصولات تهیه شده از برگ‌های آلوئه حاوی مقداری شیره آلوئه خواهد بود.
– مشکلات کلیوی: دوز بالا از شیره آلوئه با نارسایی کلیوی و سایر مشکلات جدی مرتبط شده است.
– جراحی: آلوئه ممکن است بر سطوح قند خون اثر بگذارد و می‌تواند با کنترل قند خون در طول جراحی و بعد از آن تداخل ایجاد کند. حداقل 2 هفته قبل از جراحی مصرف آلوئه را متوقف کنید.
تداخل‌های دارویی احتمالی
در مورد تداخل دارویی گل آلوورا اطلاعاتی در دسترس نیست؛ به طورکلی تداخل‌های دارویی گیاه آلوورا به شرح زیر می‌باشد:
دیگوکسین (لانوکسین)، داروهای ضد دیابت (گلیمپراید، گلیبوراید، انسولین، پیوگلیتازون، رزیگلیتازون، کلرپروپامید، گلی پیزاید، تولبوتامید)، سووفلوران (اولتان)، ملین‌های تحریک‌کننده (بیزاکودیل مانند کورکتول و دلکولاکس، کاسکارا، روغن کرچک و سنا)، وارفارین (کومادین)، داروهای ادرارآور (کلروتیازید، کلرتالیدون، هیدروکلروتیازید).
کاربرد در طب قدیم
کاربرد آلوورا به عنوان گیاه دارویی در متنهای باستانی بسیاری ذکر شده است. یونانیان، رومیان، چینی‌ها و هندیان باستان از این گیاه استفاده کردند.
پزشک و گیاه شناسی یونانی، پس از سفر به امپراطوری روم به عنوان جراح ارتش، کتابی به نام “De materia medica” منتشرکرد و درباره اینکه چگونه آلوورا می‌تواند باعث بهبودی مجدد فلور روده، عفونت‌ها و سوختگیهای پوست و درمان بیماری‌ها مانند هموروئید شود، نوشت.
گل آلوورا زمانی که فرد انرژیش را بیش از حد استفاده کرده و سیستم ایمنی‌‌اش پایین است، استفاده می‌شود. این افراد ممکن است انرژی زیادی داشته باشند اما اغلب اوقات بیش از اندازه از آن استفاده می‌کنند که باعث خستگی می‌شود. اسانس گل آلوورا از طریق متعادل کردن استرس، بین جسم و روح هماهنگی ایجاد می‌کند.
آنتی اکسیدان های قدرتمند موجود در شهد شکوفه آلوورا، آن را به یک ترکیب ضدپیری ایده‌آل تبدیل می‌کند. شهد ارزشمند شکوفه آلوورا پوست را در برابر استرس اکسیداتیو با اثر آنتی اکسیدانی‌اش محافظت می‌کند. استرس اکسیداتیو توسط رادیکال‌های آزاد ایجاد می‌شود. پلی فنول‌های موجود در شهد شکوفه، گروهی از آنتی‌اکسیدان‌های قدرتمندی هستند که می‌توانند رادیکال‌های آزاد را خنثی و در نتیجه محافظت سلولی پوست را به طور طبیعی و مؤثری تقویت کنند.
نقد و بررسی‌ها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.